Ostatnia wielka powieść Fiodora Dostojewskiego, uznawana za jedno
z najwybitniejszych dzieł w historii literatury, rozpisana na trzech aktorów. Kameralna autorska adaptacja Piotra Fronia oraz intrygująca forma plastyczna spektaklu umożliwiają spojrzenie z nowej perspektywy na relacje zapisane
w oryginale.

Bohaterowie inscenizacji, bracia Iwan, Mitia i Alosza, to wielowymiarowo skonstruowane osobowości i zachwycające zestawienie odmiennych charakterów. Targani namiętnościami, rozpaczliwie poszukują sensu istnienia i zmagają się
z mrocznym dziedzictwem. Nieustannie góruje nad nimi symboliczna figura zamordowanego ojca. Każdy z braci jest jednocześnie jego kopią i zaprzeczeniem, każdy, dręczony poczuciem winy, próbuje odnaleźć swoje miejsce w bezlitosnym świecie i przezwyciężyć własne ograniczenia. Karamazowska natura popycha ich do czynów wielkich i amoralnych. Dostojewski, mistrz analizy najmroczniejszych zakamarków ludzkiej duszy, dotyka spraw uniwersalnych i odwiecznych dylematów ludzkości. Stawia fundamentalne pytania dotyczące istnienia Boga
i wolnej woli, natury dobra, zła, miłości i nienawiści.

Źródło: strona internetowa teatru